Eigenlijk had ik met een heel flauwe grap dit stukje over het werk van Rob Slooten willen beginnen: Rob Slooten, hij loopt er niet in zeven tegelijk. Zelfs niet in één. Om aan te geven dat zijn foto’s van het veilige kunstzinnige soort zijn. Maar ja, zoals gezegd, een beetje flauwe woordspeling, dus dat laat ik verder voor wat het is. Wat dan wel. Rob Slooten is een vakman. Aan alles kan je zien dat hij het métier tot in de puntjes beheerst, dat hij weet wat er in de kunstwereld te koop is en welke wegen hij moet bewandelen, en dat hij een soort van eigen stijl heeft, ontwikkeld in de jaren zeventig. Beetje vervreemding, beetje ongewoon, beetje buitenlands, beetje rare perspectieven, beetje van dit en dat, en verder technisch perfect afgeleverd (zover ik dat kan beoordelen). Zijn werk is zeer verantwoord. Alles klopt en alles valt uit te leggen. Voor een docent fotografie (Rob Slooten geeft/gaf les op de Rietveld Academie) laat hij in het Kennemer Theater een perfect portfol