Als je naar iemands gezicht kijkt, beslis je in een fractie van een seconde of je verder kijkt of niet. Vind ik hem of haar leuk? Meestal gaat het simpele, saaie leven gewoon weer zijn gang, de meeste mensen loop je gewoon voorbij. Maar soms is er dat moment: van een ander vang je een blik, zie je een oogopslag of een gebaar, ontwaar je een geheim dat je wilt ontrafelen. In het ergste geval word je dan verliefd, tuimelt in iemands ogen en wil nooit meer uit die wereld vandaan. Dat gebeurt niet elke dag, gelukkig, meestal vind je iemand aardig of interessant. Maar het idee om het bijzondere van iemand te willen duiden, dat kent iedereen. En schilders en schrijvers in het bijzonder, denk ik. Daarom ook maakt een schilder of een fotograaf portretten. Schijnbaar hebben ze wat gezien in een gezicht en net als een verliefde wil de schilder dat bijzondere inzicht delen met iedereen in de wereld. Bij de tentoonstelling van Bert Maurits in het Kennemer Theater gaat het om portretten. Gro